2013-10-18
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| JESIENNE BIEGANIE (czytano: 1001 razy)
RANY JAK JA TĘSKNIĘ ZA LATEM:( JESIENNE WIECZORY WPROWADZAJĄ MNIE W DEPRESJĘ:( ZDECYDOWANIE WOLE BIEGAĆ W DŁUGIE, CIEPŁE WIECZORY. WTEDY CZUJĘ, ŻE ŻYJE! WSZYSCY SIĘ ROZPISUJĄ JAK TO CUDOWNIE SIĘ BIEGA JESIENIĄ, GDY LIŚCIE SZELESZCZĄ POD BUTAMI. JA TAKICH ODCZUĆ NIE MAM. DENERWUJE MNIE TO, ŻE JEST SZYBKO CIEMNO. BOJĘ SIĘ, ŻE KTÓREGOŚ DNIA SIĘ PO PROSTU POŁAMIE. NO ALE CÓŻ... CHYBA MUSZĘ ZAAKCEPTOWAĆ TO CO DAJE NATURA BO Z BIEGANIEM SIĘ NIE ROZSTANĘ. WIEM, ŻE STRASZNIE MARUDZĘ ALE TAKIE MAM ODCZUCIA. NAPISZCIE JAK WY SOBIE RADZICIE Z JESIENNĄ SZARUGĄ. PODKRĘĆCIE MNIE NA POZYTYWNE MYŚLENIE.
Z GÓRY DZIĘKUJĘ
ASIA
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora
Pafcio (2013-10-18,13:39): Depreche proponuje walić po mordzie, jest jedno wyjście, wskoczyć w buty biegowe i poprzydeptywać tą jesień a potem zimę - nie cierpie. Łatwo napisać, trudniej wykonać ale próbować trzeba
|
