2014-05-28
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Rekonesans przed „Jurajskim” (czytano: 1400 razy)
O półmaratonie Jurajskim my¶lałam już rok temu, wła¶ciwie każdy biegacz, którego znam już go przebiegł, więc tak jako¶ naturalnie w planach na ten rok „Jurajski” musiał się znaleĽć.
Im bliżej tego biegu, tym rósł jaki¶ niepokój, bo komu bym nie mówiła, że zapisałam się do Rudawy, to każdy komentował podobnie: „o tak, ¶wietny bieg, ale uważaj, bo do łatwych nie należy, ¶wietna atmosfera, ale ciężka trasa, i te upały na odkrytym asfalcie…” W sumie znam dolinki podkrakowskie i miejsca, przez które przebiega półmaraton, ale pomy¶lałam, że dobrze byłoby jednak zrobić rekonesans choćby kawałka tej trasy i przekonać się co mnie czeka.
Zaplanowali¶my więc z nasz± grup± treningow± „Niepodległo¶ciowej 11”, że zrobimy sobie takie małe rozpoznanie i przebiegniemy połowę z „połówki Jurajskiego”.
Jako że pogoda była "po burzy", powietrze przejrzyste, nie doskwierał upał, warunki treningowe można okre¶lić jako idealne, tak samo jak towarzystwo, które mnie zapoznawało z tras±. Biegłam z nasz± trenerk± Wiol±, która w weekend pokonała Kierat – ekstremalny maraton pieszy, więc dodatkowo urozmaiciła nam t± godzinkę biegu relacj± ze 120 kilometrów, doł±czył do nas też z Wiesio, do¶wiadczonym biegacz, który Jurajski „zaliczył’ już 5 razy, więc znał każdy zakręt i każd± uliczkę, która prowadziła do mety.
Wybiegli¶my z Kobylan, od razu pod górkę, ale jak zaznaczyli moi towarzysze, górki jakie spotkamy na tym etapie będ± należały do tych łatwiejszych, bo najgorszy kawałek to ponoć 9-10 kilometr, a my zaczęli¶my od jedenastego. Taka taryfa ulgowa, żebym się nie zraziła…
Wiem, że na pewno nie będzie nudno, raz z górki, raz pod górkę, małe mostki, krajobrazy sielskie, koniki i krówki, kaczki na drodze (nie wiem czy je zobaczę w trakcie biegu). Wiesiu raz po raz opowiadał czego należy się za chwilę spodziewać, gdzie można liczyć na wodę i na ciasto od gospodyń wiejskich, pokazał mi też po drodze sklep, w którym ponoć wielu biegaczy robi zakupy….Nie powiedział tylko, czy kupuje się na „zeszyt”, czy trzeba mieć ze sob± gotówkę… Zwrócił też moj± uwagę na skałę na rozwidleniu dróg w dolinie, jedyn± ponoć na trasie biegu, w końcu nazwa półmaratonu zobowi±zuje i choć jedna skała musi być.
Do Rudawy dobiega się szybko, ale napis „Rudawa” nie oznacza, że meta tuż tuż. Wiola mnie uprzedziła, by jeszcze nie rozwijać skrzydeł na finisz, bo najpierw cmentarz, potem poczta, a tam niby słychać już jak inni wbiegaj± na metę, ale w parę uliczek trzeba jeszcze zawin±ć, no a potem jeszcze słynny mostek na wiadukcie i dopiero długa prosta na 500 m.
Tak więc wizualizacja biegu jest, instrukcje od do¶wiadczonych kolegów przekazane, formalno¶ci rejestracyjne dokonane. Oswoiłam się z klimatem trasy , czekam więc niecierpliwie na 8 czerwca i na t± niepowtarzalna atmosferę, o której kr±ż± już legendy:-)
Blog moga komentować wszyscy zalogowani czytelnicyDodaj komentarz do wpisu
Mahor (2014-05-28,17:25): Ogrom pracy wykonany.Pozostał tylko drobiazg, zaliczyć start i metę. Powodzenia!
kokrobite (2014-05-28,22:15): Ech, biegało się w Jurajskim. Nawet życiówkę na nim zrobiłem, do dzi¶ aktualn±. Teraz też była szansa, że w nim polecę. Ale łydka strzeliła i szlag trafił ten plan. Będę więc za Ciebie kciuki trzymał niezwykle mocno.
jacdzi (2014-05-29,06:48): Swintuszku!!! Co Ty wypisujesz, "zaliczyl piec razy", ""Wiola"... No ale wszystko co ludzkie nie jest mi obce.
Do Rudawy widze juz jechac nie musisz, zloty medal juz jest :-)
mamusiajakubaijasia (2014-05-29,14:06): Pobiegnij Jurajski koniecznie! Naprawdę warto :)
aspirka (2014-05-29,23:44): Pobiegnę pobiegnę:-) Nie mogę się doczekać!
|
