2012-10-31
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Biegnij Warszawo 2012, czyli jak nauczyłem się zawiązywać sznurówki na dwa supły. (czytano: 581 razy)
To był mój drugi bieg z cyklu "Biegnij Warszawo". Przed rokiem to była moja pierwsza przebiegnięta dyszka w życiu, nigdy wcześniej na treningach nie pokonałem takiego dystansu. I ubiegłoroczne BW bardzo mi się podobało.
W tym roku były czarne koszulki, oczywiście rozmiarówka za duża, mogłaby świetnie służyć jako pidżama. Ale tym razem bez logo banku na plecach. Zapisałem się na bieg w lipcu i już wtedy udział w biegu kosztował 60 zł, potem było już tylko drożej.
W dniu biegu zostawiłem samochód w okolicach Placu na Rozdrożu i podążając za "tłumkiem" machającym torebkami z pakietami startowymi dotarłem na stadion Agrykoli. Oczywiście tłumek znał optymalną trasę i wszystkie możliwe skróty i to był strzał w dziesiątkę.
Impreza była prowadzona przez Macieja Kurzajewskiego z TVP i Michała Olszańskiego z radiowej "Trójki". Kilkukrotnie przypominana była liczba 12 tysięcy sprzedanych pakietów, prowadzący mieli też nadzieję na rekordową liczbę 10 tysięcy biegaczy na mecie (pierwszy raz w PL). Stadion, bieżnia i trawa Agrykoli zostały przekazane we władanie biegaczom.
Pamiętając olbrzymi tłok i przepychanie się na starcie w zeszłym roku, zrobiłem mizerną rozgrzewkę na stadionie i już 45 minut przed rozpoczęciem biegu potruchtałem w kierunku linii startu. Takich "cwaniaczków" jak ja było już kilkuset :).
Organizatorzy się spisali i mogliśmy oglądać się na olbrzymim telebimie, machać do siebie, nad głowami przeciągane były dwie olbrzymie flagi "Lewa" i "Prawa", symbolizujące dwie strony Warszawy, rywalizujące biegowo.
Wtedy usłyszałem jak dziewczyna obok mówi do chłopaka "najlepiej zawiąż podwójnie". Pomyślałem, że to dobry moment, żeby się tego wreszcie nauczyć. W końcu uczą tego w niektórych przedszkolach. Udało się za drugim razem. I tak oto pierwszy raz w życiu zawiązałem sznurówki na podwójny supeł.
A sam bieg... Warto wspomnieć trzy momenty.
Ciężki podbieg na ulicy Belwederskiej, tempo spadło do 5:00/km, ten podbieg dał mi ostro w kość, nawet jak się skończył, to czułem go jeszcze przez kilkaset metrów.
Przyspieszenie na dziewiątym kilometrze. Chciałem przyspieszyć na ostatnim, ale strata była zbyt duża (podbieg!). Śmignąłem ten kilometr w 3:58/km i przesunąłem się 0 69 miejsc w górę, zgodnie z wynikami datasport.
Ostatni kilometr. Po dziewiątym kilometrze garmin wskazywał, że złamanie 47 minut i nowa życiówka są w zasięgu. Ale kiedy zegarek pokazał 10.00, to meta była wciąż w sporej odległości. Ten ostatni kilometr został, moim zdaniem, wydłużony przez organizatorów, a ja nadrobiłem sporo metrów wyprzedzając kilkuset biegaczy. Na mecie garmin zatrzymał się na 10.14 km.
Ostateczny wynik to 47:20 netto, zabrakło 14 sekund do życiówki. Pierwsze 5 km przebiegłem 24:14, drugie w 23:06, czyli taktyka typu "negative split", która jak wiadomo, optymalna nie jest.
Bieg ukończyło 9781 osób, ale za rok nadzieje prowadzących prawdopodobnie się spełnią.
W październiku przebiegnięte 54.92 km (6 treningów i BW). Dodatkowo rower 19.79 km. Jednym słowem, powoli nadchodzi jesienny leń, którego ja wolę nazywać roztrenowaniem :)
Blog moga komentować wszyscy zalogowani czytelnicyDodaj komentarz do wpisu
Shodan (2012-12-02,10:49): Ja też się nauczyłem "podwójnego węzła" po Biegnij Warszawo 2010. Na 8 km poczułem majtające się sznurówki, potem zawsze wiązałem podwójnie i już nie miałem niespodzianek.
krunner (2012-12-02,11:49): No tak :) Ja z kolei mam taki model Acisc"ow Gel-Trabuco 13, które mają notorycznie rozwiązujące się sznurówki, także nawet kieszonka na sznurówki czasami nie pomagała (tam taka jest). I rozwalały mi treningi. Teraz wiążę zawsze podwójnie i jest ok.
|
